دیپلماتها به میز مذاکرات وین برمیگردند؟
تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۵۰۳۹۶
گروه سیاسی فردا: در مذاکرات احیای برجام، ایران و آمریکا همچنان در سه موضوع «مسائل باقیمانده آژانس»، «تضمین اقتصادی» و «تسری تحریمها به طرفهای ثالث» اختلاف نظر دارند و همین موضوع باعث شد با وجود نزدیک شدن دو کشور به نقطه توافق در شهریورماه، گفتگوها برای مدت نامعلومی به حالت تعلیق درآید.
برخلاف یکسال گذشته که دولت سیزدهم میخواست از تمام ظرفیت چانه زنی اش سر میز مذاکرات استفاده کند و از همه ابزارهای در اختیارش بهره بگیرد تا متن توافق را قویتر کند، امروز به نظر می رسد، برای تکمیل سریع مذاکرات احیای کامل آمادگی دارد اما غرب به طور مشخص آمریکا دیگر انگیزه ای برای ادامه گفتگوهای برجامی از خود نشان نمی دهد، بهانه گیری های آژانس هم با چراغ سبز واشنگتن هر روز بیشتر می شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
محمد مرندی علت تغییر نگاه آمریکا به مذاکرات برجامی را این طور توضیح می دهد « البته وقتی در داخل کشور آشوب یا ناآرامی وجود داشته باشد، آمریکاییها طمع و تعلل میکنند. اما ایران نشان داده که حقوق خود را میداند و اجازه نمیدهد که توافقی صورت بگیرد تا آمریکا بتواند دوباره تقلب کند. اگر آمریکاییها تقلب کنند، این توافق فایدهای برای ایران نخواهد داشت.»
از مواضع جدید دیپلمات های دولت سیدابراهیم رئیسی این طور برداشت می شود که با روشن شدن واقعیت های معادلات جهانی به ویژه نتیجه انتخابات میان دوره ای کنگره آمریکا و بی نیازی اروپا به نفت ایران آنها توانستند به تصمیمات نهایی برسند بنابراین منتظرند تا زمینه از سرگیری گفتگوهای هسته ای برای دستیابی به جمع بندی مباحثات مهیا شود.
کما اینکه سرگئی ریابکوف، معاون وزیر امور خارجه روسیه روز سهشنبه در جمع خبرنگاران در تفسیر اظهارات رابرت مالی، نماینده ویژه آمریکا مبنی بر متوقف شدن مذاکرات مربوط به احیای توافق هستهای با ایران، اعلام کرد «ایران آماده تکمیل فوری مذاکرات احیای برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) است و هیچ مشکل لاینحلی در این خصوص وجود ندارد، چه رسد به بنبست در مذاکرات.»
در این میان سئوال مهم آن است که چه زمانی شاهد بازگشت دیپلمات ها به وین خواهیم بود. محمدحسن آصفری نماینده مجلس شورای اسلامی در این رابطه گفت «نهایتا دی ماه دوباره مذاکرات از سرگرفته شود. آلارم ها نشان می دهد که آمریکایی ها دنبال این هستند که واسطه ای را برای دنبال گرفتن مذاکرات پیدا کنند.»
تا دی ماه کمتر از دو هفته زمان باقی است، حال که تهران آمادگی برای به نتیجه رساندن مذاکرات دارد، اگر واشنگتن احیای برجام را همچنان بخواهد با موضوعات غیر اصلی مضر مرتبط کند، مسلما نه تنها این موضوع مشکلی را حل نمی کند بلکه بر پیچیدگی های موجود خواهد افزود. در مجموع باید منتظر ماند و دید دولت بایدن بین احیای برجام و پیچیده تر کردن مسیر دپیلماسی کدام راه را انتخاب می کند.
منبع: فردا
کلیدواژه: ایران ایران و آمریکا معاون واشنگتن وزیر امور خارجه روسیه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۵۰۳۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جزئیات جدید از مذاکرات ایران و آمریکا به روایت ظریف
آفتابنیوز :
محمدجواد ظریف، وزیر پیشین وزارت امور خارجه برای بررسی شرایط سیاست خارجی ایران در سال ۱۴۰۲ به گفتگو پرداخته است.
بخشهای مهم این گفتگو را در ادامه میخوانید:
دنیا دیگر دنیای دوقطبی نیست، حتی موضوع قطبی بودن در جهان با چالش جدی رو به رو است؛ لذا باید این واقعیات را درک کرد. مهمترین عامل در نظام قطبی عامل وفاداریست و ما هنوز بر اساس این تصور به نظرم توهمی از روابط جهانی داریم و عمل میکنیم. بعد خیلی زود دلسرد میشویم که چرا روسها یا چینیها با ما اینگونه رفتار کردند؟ در صورتی که اگر درست تشخیص دهیم که امروز مبانی رفتار در روابط جهانی چگونه است حتماً نه چنین توقعاتی را خواهیم داشت، نه اقداماتی میکنیم که ایجاد چنین توقعاتی برای ما بکند. نه خودمان را فدا برای کسی میکنیم و نه توقع داریم که آنها برای ما این کار را بکنند.
باید روابط سازنده با همه کشورها داشته باشیم. معتقدم که بدون روابط سازنده نه با شرق میتوانیم رابطه خوبی داشته باشیم نه با غرب. یعنی بدون اینکه با غرب رابطه داشته باشیم نمیتوانیم با شرق رابطه داشته باشیم و برعکس هم همینطور است.
تا زمانی که ما با روسیه و چین رابطه نداریم، حتما غرب هم با ما رابطه فراگیر و همه جانبه نخواهد داشت. تا زمانی که درها به روی غرب از سوی ایران بسته باشد، حتما روسیه و چین هم احساس میکنند که کنشگر این حوزه هستند و منافعشان را بر ما تحمیل میکنند بدون اینکه منافع ما را در نظر داشته باشند.
اگر قرار است جهان جنگ اقتصادی داشته باشد این جنگ باید بین چین و آمریکا باشد.
فرصت مذاکره با آقای ترامپ را ما از دست ندادیم. با همه احترامی که برای دوست و همکار عزیزم آقای احمدی قائل هستم، اعتقاد دارم که نیمی از قضیه را دیدهاند. چرا که آقای ترامپ یک بخشی از معادله است و کل معادله نیست.
آقای ترامپ حداکثر میتواند یک توافق دو صفحهای مثل آن که با کره شمالی امضا کرد را امضا کند. آقای ترامپ نه توانش را داشت و نه ساختار آمریکا اجازه میدهد، همانطور که در کره شمالی اجازه ندادند که ایشان وارد یک توافق محتوایی جدید شود.
با توافق دو صفحهای هم هیچ مشکلی از کسی حل نمیشود، فقط یک فرصت عکس انداختن فراهم میشود که ممکن است برای کره شمالی فرصت خوبی بود؛ چون همیشه رهبران کره شمالی دوست داشتند که با روسای جمهور آمریکا دیده شوند. چون این فرصت را پیدا نمیکردند بعد از اینکه روسای جمهور از کاخ سفید خارج میشدند معمولاً آنها را دعوت میکردند و با آنها عکس یادگاری میانداختند؛ لذا این پیروزی برای آنها بود و یک پیروزی هم برای آقای ترامپ بود که خاصیت نارسیستیاش را آبیاری کند؛ لذا این قسمت از فرمایش آقای احمدی کاملاً درست است که ترامپ علاقه داشت که این کار را انجام دهد؛ اما قسمت بعدیاش که همانطور که در اجلاس ویتنام آمریکا و کره شمالی دیدیم این افراد دیگر هستند که تصمیم میگیریم.
آقای ترامپ از بنده چند بار دعوت به مذاکره کرد، ولی ما که اجازه برای مذاکره نداشتیم. اما آقای بولتون در کتاب «اتاقی که در آن اتفاق افتاد» کاملاً تشریح میکند که هربار ایشان تا مرز استعفا پیش رفت برای اینکه مانع از مذاکره شود. خیلی هم با آب و تاب توضیح میدهد که در هر دو مورد استعفا نامهاش را نوشت و وقتی مذاکره صورت نگرفت خیالش راحت شد. اما همین نشان میدهد، اگر بنده با آقای ترامپ مذاکره کرده بودم یا آقای دکتر روحانی مذاکره بودند، نهایتاً همین بولتون بودند که باید این مذاکرات را به نتیجه میرساندند.
بعضیها ایراد میگیرند که آقای بولتون و پومپئو از ابتدای سال ۹۷ وارد کاخ سفید شدند، یعنی از آوریل سال ۲۰۱۸، لذا میگویند چرا از دوران آقای تیلرسون استفاده نکردید. من با آقای تیلرسون در جلسه ۵+۱ دیدار داشتم، به هیچ وجه آقای تیلرسون در ظرفیت مذاکره نبود و اعتماد لازم را از سوی آقای ترامپ برای این که مذاکره کند، نداشت. کاملاً مشخص بود و دیدیم که ظرف تقریبا یک سال از دولت آقای ترامپ خارج شد.
من معتقدم که ما اگر تشخیص دهیم که تهدیدی که برای جمهوری اسلامی وجود دارد تهدید امنیتیسازی است، در زمین این تهدید بازی نمیکنیم؛ لذا میتوانیم سیاست فعالتری را داشته باشیم. البته این به معنا نیست که دست از مخالفت با آمریکا بکشیم، مخالفت با سلطه و مخالفت با استکبار میتواند برای کشور یک زمینه قدرتی فراهم کند، با توجه به اینکه الان قدرت دیگر صرفاً قدرت نظامی، سیاسی و اقتصادی نیست. البته قدرتهای دیگری هم هستند مثل قدرت الهام بخشی.
آنهایی که میگویند برجام ایراد داشت خب چرا آمریکا به برجام استناد نکرد، اگر برجام یک طرفه بود آمریکا به یک جمله برجام استناد میکرد و از آن خارج میشد. آن وقتی که استناد کردند ۱۳ کشور در شورای امنیت علیهشان بودند، لذا دوستان ما مقداری به واقعیتها توجه کنند بهتر است.
منبع: اقتصادآنلاین